بیمه و قانون کار قبل از شروع روند کاریابی، بسیاری از قوانین و اصطلاحات را باید آموخت تا بتوان به خوبی در جامعه کاری فعالیت کرد. یکی از اصطلاحاتی که فرد جدید استخدامی باید با آن آشنا شود، حق بیمه است که به صورت مستقیم بر روی دریافتی افراد تأثیر می‌گذارد.
تمام کسانی که گارگر، کارمند، و یا دربخش خصوصی مشغول به کار هستند مطمئناً می‌دانید که در پایان هر ماه، مبلغی بابت حق بیمه از حقوق شما کسر میشود.
حال ممکن است برایتان این سوال پیش بیاید که اصلیتاً بیمه و قانون کار چیست؟ به چه شکل از حقوق شما کسر میشود؟ و مبنای محاسبه آن به چه شکل است؟
بیمه یک سازوکار است که طی آن بیمه گر، بنا بر ملاحظاتی تعهد می دهد که خسارت احتمالی بیمه گذار را به شرط وقوع یک حادثه در یک دوره زمانی مشخص، جبران یا خدمات مشخصی را به وی ارائه کند. بیمه یک روش مقابله با ریسک است و ریسک مشخصی از یک طرف قرارداد (که بیمه گذار نام دارد) به طرف دیگر (که بیمه گر نامیده می شود) منتقل می شود. بیمه گر شخص حقوقی است که در مقابل دریافت حق بیمه از بیمه گذار، جبران خسارت یا پرداخت مبلغ مشخصی را در صورت وقوع حادثه تعهد می کند. در مقابل، بیمه گذار شخص حقیقی یا حقوقی است که با پرداخت حق بیمه، جان، مال یا مسئولیت خود یا شخص ثالث را تحت پوشش بیمه قرار می دهد.
بیمه و قانون کار از جمله مسائلی هستند که در زمینه حقوق کار و استخدام بسیار مهم هستند. در این مقاله به بررسی بیمه و قانون کار و نقش آنها در حقوق کارمندان و کارفرمایان پرداخته میشود.
بیمه و قانون کار به عنوان یکی از مفاهیم پایه در حقوق کار مطرح میشود. بیمه تامین اجتماعی و بیمه‌های دیگر، به کارمندان و کارفرمایان کمک می‌کنند تا در برابر ریسک‌های مختلفی مانند بیماری، آسیب‌های کاری، بازنشستگی و سایر موارد محافظت شوند.
در قانون کار ایران، مفاهیمی همچون حق بیمه تامین اجتماعی، بیمه‌ی بیکاری، بیمه‌ی پاداش و بیمه‌ی تامین اجتماعی کارگران و بیمه‌ی تأمین اجتماعی کارفرمایان به صورت جداگانه بررسی شده‌اند.
همچنین، بیمه و قانون کار ایران وضوح داده است که کارفرمایان موظف به پرداخت حق بیمه به کارمندان خود هستند و در صورت عدم پرداخت، ممکن است با مجازات‌هایی همچون جریمه و یا پرداخت جبران خسارت مواجه شوند.
بیمه و قانون کار، حقوق و منافع کارمندان را تأمین می‌کند و کارفرمایان را موظف به رعایت حقوق کارمندان خود می‌کند. این حقوق شامل حقوق و مزایای مختلفی همچون حقوق پایه، ساعت کاری، مرخصی، مزایای اضافی، بیمه، بازنشستگی و سایر موارد است.
در قانون کار، حقوق کارمندان به صورت دقیق تعریف شده است و کارفرمایان موظف به پرداخت این حقوق به کارمندان خود هستند. اگر کارفرمایان این حقوق را به موقع پرداخت نکنند، ممکن است با مجازات‌هایی همچون جریمه و یا پرداخت جبران خسارت مواجه شوند.
قانون کار در ایران، مجموعه ای از مقررات است که روابط کاری بین کارگران و کارفرمایان را تنظیم می کند و حقوق و تکالیف هر دو طرف را مشخص می سازد. این قانون شامل ۲۰۳ ماده و ۲۱ تبصره است که در ۱۲ فصل تنظیم شده. قانون کار ایران در سال ۱۳۶۹ توسط مجمع تشخیص مصلحت نظام به تصویب رسیده و شامل مواردی مانند تعاریف و اصول کلی، قرارداد کار، شرایط کار، حفاظت فنی و بهداشت کار، آموزش و اشتغال، تشکل های کارگری و کارفرمایی، مذاکرات و پیمان های دسته جمعی کار، خدمات رفاهی کارگران، مراجع حل اختلاف، قوانین شورای عالی کار، جرایم و مجازات ها، و مقررات متفرقه می باشد.
برای مثال، بر اساس ماده ۲ این قانون، کارگر کسی است که به هر عنوان در مقابل دریافت حق السعی (اعم از مزد، حقوق، سهم سود و سایر مزایا) به درخواست کارفرما کار می کند. همچنین، ماده ۳ کارفرما را شخصی حقیقی یا حقوقی تعریف می کند که کارگر به درخواست و به حساب او، در ازای دریافت حق السعی کار می کند.
مسئولیت پرداخت حق بیمه بر عهده کارفرما است. به عبارت دیگر، کارفرما موظف است مبلغ حق بیمه را از حقوق کارمندان خود کسر کرده و برای پرداخت آن به سازمان تامین اجتماعی ارسال کند.
این مبلغ شامل 30 درصد از حقوق کارمند است که 23 درصد آن را کارفرما باید به عنوان سهم خود به اداره بیمه پرداخت کند و 7 درصد مابقی از حقوق کارمند برای پرداخت حق بیمه کسر میشود.
ماده 2 قانون تامین اجتماعی شرایط و میزان حق بیمه و قانون کار را تعیین می‌کند و کارفرما باید با توجه به این ماده، مبلغ حق بیمه را پرداخت کند. در صورتی که کارفرما این مسئولیت را بر عهده نگیرد و مبلغ حق بیمه را پرداخت نکند، ممکن است مورد جریمه قرار گیرد.
حق بیمه شامل پرداخت‌های مختلفی است که به منظور استفاده از خدمات بیمه‌ای برای فرد بیمه شده، پرداخت میشود. این پرداخت‌ها شامل بیمه‌های اجباری و اختیاری میشوند.
بیمه‌های اجباری شامل بیمه تامین اجتماعی، بیمه تکمیلی سلامت، بیمه بیکاری، بیمه حوادث کاری و بیمه مسئولیت مدنی می‌باشند. بیمه‌های اختیاری نیز شامل بیمه عمر، بیمه بدنه، بیمه آتش سوزی، بیمه مسافرتی و غیره میشوند.
بیمه تامین اجتماعی از بیمه‌های اجباری مهمی است که تمامی کارمندان و کارفرمایان باید آن را پرداخت کنند. این بیمه شامل بیمه سنتی، بیمه بازنشستگی، بیمه تصادفات کاری، بیمه مرگ و میر، بیمه پوشش درمان و بیمه حوادث شخصی است.
با پرداخت حق بیمه تامین اجتماعی، فرد بیمه شده میتواند از خدماتی مانند درمان، بازنشستگی، پوشش حوادث کاری و غیره بهره‌مند شود.
کلا مواردی که شامل پرداخت حق بیمه میشوند عبارتنداز:
حق بیمه و قانون کار تامین اجتماعی، یکی از مهمترین مواردی است که کارمندان و کارفرمایان در سطح کشور با آن روبرو هستند.
این حق بیمه، در واقع به منظور تامین نیازهای اجتماعی افراد و جامعه در مواردی همچون درمان، بازنشستگی، بیماری، آسیب‌های کاری و… ایجاد شده است.
یکی از مهمترین مزایای داشتن بیمه تامین اجتماعی، این است که با پرداخت حق بیمه و قانون کار، می‌توانید از خدمات بهداشتی و درمانی ارائه شده توسط سازمان تامین اجتماعی استفاده کنید. این خدمات شامل مشاوره پزشکی، بستری در بیمارستان، مصرف داروها و… می‌باشد.
پرداخت حق بیمه به شما این امکان را می‌دهد که در آینده بعد از بازنشستگی، از مزایای بازنشستگی و پرداخت حقوق بازنشستگی برخوردار شوید.
در صورتی که در حین انجام کار خود آسیبی ببینید، با داشتن بیمه تامین اجتماعی، می‌توانید از جبران خسارت و تعویض هزینه‌های درمان خود اطمینان حاصل کنید.
مزایای دیگر:
در صورت داشتن بیمه تامین اجتماعی، می‌توانید از مزایای دیگری همچون پرداخت حقوق در بیمه‌ایابی، تأمین مسکن، ازدواج و… بهره‌مند شوید.
به طور کلی، داشتن بیمه تامین اجتماعی و پرداخت حق بیمه، از مزایای بسیاری برای شما به همراه دارد که در مواردی همچون درمان، بازنشستگی و بیماری میتواند به شما کمک کند.
در نتیجه، این نکته را به خاطر داشته باشید که پرداخت حق بیمه و قانون کار ، به منظور تأمین نیازهای اجتماعی شما و جامعه به وجود آمده است و با داشتن بیمه تامین اجتماعی، می‌توانید از این مزایا بهره‌مند شوید.
باتشکر از شما عزیزان که تا پایان این مقاله همراه ما بودید در صورت هرگونه ابهام یا سوالی می توانید با متخصصان باتجربه در این زمینه در مرکز آموزشی ILL کمک بگیرید.
سوالات متداول:
2 پاسخ
حق بیمه چند در صد از حقوق کارگر کسر میشود؟
در ایران، حق بیمه تأمین اجتماعی که از حقوق کارگران کسر میشود، معادل (۷ درصد) از دستمزد واقعی بیمه‌شده است. این در حالی است که کارفرما موظف به پرداخت (۲۳ درصد) دیگر است که در مجموع (۳۰ درصد) از دستمزد را تشکیل می‌دهد. بنابراین، کل حق بیمه تامین اجتماعی که باید پرداخت شود، (۳۰ درصد) است که از این میزان، (۷ درصد) توسط کارگر و (۲۳ درصد) توسط کارفرما پرداخت میشود.